عروسک کوکی

   خیلی وقته که دستم به نوشتن نرفته...شاید انگیزه ای نبوده...شاید انگیزه لازم نیست.....وقتی نبوده....هدفی بوده که اون هدف از نوشتن مهمتر بوده....هنوز هم هست.....اما فکر کردم آدم گاهی یه کارهای کوچیک رو اگه در کنار هدفهای بزرگش انجام بده خیلی بیشتر و بهتر می تونه جلو بره.....کارهایی که همیشه توی ذهنش هست و بهشون فکر می کنه....مثل کتاب خوندن،نوشتن،ورزش کردن و .....مطمئنا خیلیامون کارایی مثل اینا تو ذهنمونه اما همیشه می گیم:کار دارم وقت ندارم،امتحان دارم وقت ندارم،درس دارم وقت ندارم........به نظرم آدم  باید برای روح خودش و جسم خودش وقت بذاره......وگرنه می شه یه ربات که صبح تا شب یه کار مسخررو تکرار می کنه.....واسه همین من دوست دارم بنویسم....یعنی یکی از کارایی که همیشه وقت واسش نداشتم همین بوده!.....می نویسم که بمونه و یکی بخونه و راجع به من چیزایی بدونه

پ.ن:هر کار کردم نتونستم از رنگ سیاه صفحه بگذرم...جلوه ش یه چیز دیگست......خرافاتیم نباشید....نشانه ی افسردگی نیست!!!